Luc Declercq [Zoute Collector aug '14]: 'Een gebouw ontwerpen waarbij een dreamcar centraal staat lijkt me fascinerend.'

Bij hem thuis in Knokke, met vrij zicht op de polders, voelt hij zich het meeste in zijn sas. Het gevoel van rust en de hoge levenskwaliteit brachten deze toparchitect naar Knokke. Op het strand, met zicht op zee en een pintje of gin-tonic in de hand, lijkt de tijd stil te staan en kan hij de nodige creativiteit opdoen. Vandaag ontmoeten we Luc echter in Kortrijk in het architectenbureau EL Architects, dat nu reeds 15 jaar bestaat en waar Luc samen met 15 medewerkers elke dag het beste van zichzelf geeft. In 2015 zal hij 25 jaar 'métier' op zijn conto kunnen schrijven.

Wat waren de sleutelmomenten in jouw carrière?

‘Na mijn studies architectuur en autodesign volgde ik mijn vader op. Begin jaren '90 kreeg ik dan als 27-jarige Nederlandstalige architect het vertrouwen van wijlen Paul Vanden Boeynants voor het ontwerp van een omnisporthal met kantoren in Brussel. Dat zette mij voor het eerst echt op de kaart als architect en was ongetwijfeld een belangrijke stap. Begin jaren 2000 was voor mij een nieuwe 'milestone' toen de Compagnie Het Zoute met mij in zee ging voor het project Finis Terrae in Knokke.’

Wat maakt Knokke voor jou speciaal qua architectuur?

‘Het plezante van Knokke is dat je een dorpsgevoel combineert met een stadsgevoel zonder dat je er de onveiligheid moet bijnemen. De bestuurlijke aanpak heeft het pad geëffend om er de mooiste kustplaats van Belgie van te maken. Mocht u zelf 'carte blanche' krijgen om Knokke de volgende 20 jaar verder uit te tekenen. ’

Wat zouden dan uw belangrijkste krijtlijnen zijn?

‘Ik zou alvast zeker niet verder uitbreiden. lk zou beginnen met de resterende minder mooie zijstraten in het centrum aan te pakken. Jammer genoeg laat de complexe structuur van het Belgische eigendomsrecht dat niet altijd toe. Wat ik zeker zou voorzien is mooie en betaalbare woningen voor jonge gezinnen zodat die niet hoeven uit te wijken.’

Wat zou je graag nog verwezenlijken in je carrière?

‘Dat is een moeilijke vraag ... (na lang nadenken) Oh, ik zou heel graag een gebouw ontwerpen waarbij het aspect mobiliteit, met de wagen voorop dan, niet wordt weggestopt in een garage. Mensen kopen bloedmooie wagens en verstoppen die vervolgens in een donker hokje. Zou het niet fascinerend zijn om gewoon binnen te rijden in een gezellige ruimte waarbij de wagen vervolgens centraal staat?'

Zijn er op persoonlijk vlak nog dromen die je nastreeft?

‘Oh ja, ik zou dolgraag eens meerijden in de Mille Miglia doorheen de oude Italiaanse cultuursteden. Dat lijkt me een geweldige belevenis.’

Dan wensen wij jou dat met veel graagte toe!